Figment 2 Recenzja: Creed Valley – Piękna opowieść o podróży w głąb umysłu

Druga część rozpoczyna się od razu: autorzy zakładają, że gracze znają pierwowzór, więc nie zadają sobie trudu, aby zapoznać widzów z Dusty i Piper, zasadami istnienia świata w umyśle oraz inne niuanse. Na początku jest to zniechęcające, ale szybko przyzwyczajasz się do lokalnego wszechświata, a poza tym tak naprawdę nie wymaga on żadnych wyjaśnień fabularnych.

Tym razem bohaterowie muszą naprawić kompas moralny osoby, w której umyśle się znajdują. Zbyt wiele uwagi poświęca pracy, zapominając o własnej żonie i córce; te tymczasem cierpią na brak uwagi. Sprawy mogą przybrać niezbyt przyjemny obrót, aż do rozpadu rodziny, a bohaterowie muszą wszystko naprawić, zanim nastąpi katastrofa. Mianowicie, aby zniszczyć koszmary, które doprowadziły do takiego rozwoju wydarzeń.

Rysunek 2: Creed Valley, podobnie jak gry z serii Psychonauts, stara się wyjaśnić logikę wszystkiego, co dzieje się w głębi umysłu. Lokacje są abstrakcyjne tylko na pierwszy rzut oka: uważne spojrzenie rzuci się na stosy książek, które oczywiście symbolizują wiedzę, myślowe blokady blokujące ścieżkę i inne „haczyki”, które pozwalają „przeczytać”, choć powierzchownie, osobowość właściciela świadomości.

Kluczowa mechanika gry polegająca na zmianie stanu umysłu – z zamkniętego na otwarty i odwrotnie – jest przedstawiona wizualnie ze wszystkimi szczegółami: jeśli „zamkniesz” umysł, ogarnie go zmierzch, okiennice domów zatrzasną się i nie do pokonania bariery będą rosły w pobliżu mostów. Jednak i Ty możesz skorzystać na takim stanie – wiele zagadek w tym tytule jest z tym powiązanych. Tak naprawdę rozgrywka w Figment 2: Creed Valley dzieli się na dwie części: zagadki i bitwy. Te pierwsze są dość zróżnicowane, niezbyt skomplikowane. Tutaj i manipulowanie stanami umysłu i kontrola bloków myślowych oraz mini-gry, takie jak „znajdź parę” i wiele więcej. Czasami dozwolone jest nawet używanie Opinii - zabawnych stworzeń zamieszkujących umysł; słuchanie ich komentarzy to prawdziwa przyjemność. Nie da się utknąć w próbach na długi czas, gra nie stara się zmylić, a rozwiązania są często oczywiste.

Bitwy też nie są hardkorowe. Uzbrojony w drewniany miecz i zdolny do unikania ataków za pomocą przewrotów, Dusty słynie z rozprawienia się ze zwykłymi wrogami i bossami. Te ostatnie potrafią zaskoczyć zmiennymi zasadami walki i dodatkowo zabawiać gracza zabawnymi piosenkami. Bitwy są doskonale wyważone: nie pozwalają się zrelaksować, ale też nie zmuszają do wielokrotnego przechodzenia tego samego segmentu.

Rys. 2: Creed Valley brzmi bardzo ładnie (jest tu znakomity soundtrack), pięknie wygląda i potrafi zatrzymać czas - przygoda trwa około pięciu godzin, a każda jej minuta dostarcza przyjemnych emocji. To dobry wybór, jeśli szukasz gry na kilka wieczorów. A dzięki lokalnej spółdzielni możesz dzielić przyjemność z bratnią duszą lub dzieckiem.